حسابرسی در حکومت علوی
ابن عباس در جواب امام؛ بدون توجه به امر امام به مجامعه پرداخت و امام در نامه دیگر به او نوشت :
« من تو را رها نخواهم کرد، مگر آنکه مرا آگاه کنی چه اندازه جزیه گرفته‌ای و از کجا گرفته‌ای و آنچه را خرج کرده‌ای به چه مصرف رسانده‌ای.»
و دیگر
نامه‌ای است از امیر المؤمنین علیه السلام به یکی از عاملان و کارگزاران خود( نامه 40 نهج‌البلاغه) :
اما بعد از حمد خداوند و درود بر پیامبر که درود خدا بر او باد، پس به تحقیق درباره اعمال تو چیزی به من گزارش شده که هر گاه چنین کاری را مرتکب شده باشی ، همانا پروردگارت را به خشم آورده‌ای و نافرمانی امامت را کرده‌ای و امانتداری خود را خوار و بی‌اعتبار ساخته‌ای.
به من چنین رسیده که تو، زمین را (از محصولات درختان ) برهنه کرده‌ای و هر چه زیر پایت بوده گرفته‌ای و آنچه در اختیارت بوده خورده‌ای، پس حسابت را به من گزارش ده و بدان که حسابرسی خداوند از حسابرسی مردم ، بزرگتر و مهمتر است.
سلام ممنون واقعا شناخت زمان امامان و اینکه در ان زمان هم به کار مردم چگونه رسیدگی می شد جالبه حسابرسی یعنی همین حسابداری یعنی همین حاسبو قبل عن تحاسبوا واقعا به این فکر کردی که چرا به حضرت رسول محمد امین می گفتند در حالی که قبل از پیامبری چوپان بود؟ بازم ممنون